เริ่มต้นวันจันทน์ด้วยงานมงคลสมรสของเพื่อนสมัยมัธยมปลาย ชื่นมื้นครับ ไม่ได้เจอเพื่อนคนนี้นานนนมากๆแล้ว ครั้งสุดท้ายที่เจอกันนั้นตอนไปงานศพพ่อเค้าเลย ตัวเราเองขาดการเจอเพื่อนๆสมัยเรียนมัธยมไปหลายปี เนื่องไปทำงานต่างจังหวัด กลับมาอยู่เชียงใหม่ได้ครับปีหน่อยๆแล้ว เลยต้องออกงานเจอเพื่อนเก่าๆบ้าง
ทำให้ได้เข้าใจอีกอย่างว่า งานแต่งงานมันก็คือ งานเจอพบป่ะเพื่อนฝูงดีๆนี้เอง เพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันเป็นสิบปี ก็ได้มาเจอกันงานนี้แหละ สนุกดี
เช้าวันอังคารกลายเป็นหนังคนละแนว เมื่อได้ข่าวว่าพ่อเพื่อนอีกคนได้จากไป เป็นความจริงที่ว่าไม่ค่อยได้พบพ่อเพื่อนคนนี้เท่าไร ทั้งชีวิตเจอประมาณครั้งสองครั้งเห็นจะได้ แต่ก็อดใจหายไม่ได้ อีกทั้ง สนิทกับเพื่อนคนนี้พอควร เพื่อนคนอื่นๆถามว่าในงานศพแบบคริสต์นั้น ต้องไปช่วยงานอะไรหรือเปล่า? เลยตอบไปว่า "ไม่น่าจะต้อง" เนื่องจากทางโบสถ์เค้าก็มีบุคลากรครบครันอยู่แล้ว สมัยนี้ผมว่าไม่ว่าจะวัดไหน ทั้งคริสต์ พุธ อิสลาม เค้ามีพร้อม ทั้งสถานที่ กำลังคน เจ้าภาพไม่ต้องเสียเวลาปวดหัวกับเรื่องพวกนี้ ขนาดของว่างก็เป็นกล่องๆพร้อม ไม่ต้องยุ่งยากทำเอง เป็นวิถีของคนในเมืองใหญ่ที่เวลาแสนมีค่ายิ่ง
![]() |
ปลายๆสัปดาห์ฝนตกตอนเย็นแทบทุกวัน |
ในช่วงพิธีศพนั้น ได้รับข้อคิดเห็นดีๆสองข้อ คือ "พระเจ้าเท่านั้นที่จะเป็นผู้ตัดสินชะตาของคนๆหนึ่ง" และ "สำหรับบางคน วันตายนั้นดีกว่าวันเกิด"
ว่าด้วยเรื่องที่สอนพิเศษ มีเรื่องที่น่ายินดีคือ มีกลุ่มนักเรียนเข้ามาสมัคร และได้ทำการให้สอบ Placement test แล้วด้วย หวังว่าจะเป็นอีกหนึ่งกิจการที่เสริมสร้างรายได้ให้กับบ้านเรา
วันอื่นๆนอกจากนั้นไม่ค่อยมีอะไร ยังคงไม่ขยันเท่าที่ควรครับ ต้องใจกล้าที่จะรับการปฎิเสธมากกว่านี้
สุดสัปดาห์ทั้ง แม่และฝนไปต่างจังหวัดอยู่บ้านคนเดียว ส่วนผลการตรวจร่างกายนั้นค่อยข้างแย่
Glucose Fasting 199 / 110 มากกว่าครั้งก่อน นี้เป็นผลจาการที่ไม่ยอมทานยาอย่างเคร่งครัด
HbA1C 9.8 / 7 อันนี้ก็เกินมาเยอะ
Cholesterol 188/200 อันนี้ดีหน่อยไม่เกินแต่ปริ่ม
Triglyceride 281/170 อันนี้น่ากลัวมากๆ
HDL Cholesterol 51/35 ชวนกลุ้ม
LDL Cholesterol 108/130 รอดตัว
สรุป อยู่ในเกณฑ์ 2 หลุดกรอบ 4
ต้องออกกำลังกับควบคุมอาหารอย่างสุดชีวิตแล้ว